Na de ruime overwinning vorige week mocht Reutum 2 voor het eerst dit seizoen ongewijzigd aan de aftrap verschijnen. Een unicum op zich. De opstelling: Emiel, Dylan, Luuk, Jeffrey, Wes, Stan, Gijs, Jan, Rieme, Rens en Mick.

Opvallend was de entree van Rieme, die met fonkelnieuwe schoenen het veld betrad. De verwachtingen stegen navenant – sterallures waren niet ver weg.

De openingsfase was echter weinig sprankelend. Stevo werd gevaarlijk uit een corner die over werd gekopt, maar verder ging het spel op en neer zonder veel grote kansen. Aan beide kanten lag er ruimte voor uitvallen, maar echte dreiging bleef uit. Een afvallende bal van Stevo leidde tot een schot hoog over, waarbij Reutum geluk had dat de spelers elkaar vooral in de weg liepen.

Aan Reutumzijde kreeg Jan een uitgelezen kans na een strakke voorzet van Rens, maar in plaats van zijn favoriete linker te gebruiken, koos hij voor een artistieke snoekduik. De bal werd helaas compleet gemist. Langs de lijn dwaalden de blikken al snel af richting het veld waar Stevo 12 een afwerktraining hield – met zichtbaar meer rendement.

Even later kwam Stan in beeld met een hachelijk moment. Door blind uit te verdedigen door het midden kreeg Stevo een grote kans. Stan herstelde zich enigszins met een loeiharde knal op de lat aan de andere kant van het veld. Ook Rens kreeg nog een grote kans na een mooie aanval over meerdere schijven, maar zijn schuiver belandde tegen de paal.

Mick nam een vrije trap die Stan nog licht toucheerde, maar het schot miste kracht. Jan was vervolgens zijn directe tegenstander te slim af, waarna Mick een diepe bal over de keeper lobde – jammer genoeg ook over het doel.

Vlak voor rust ging het mis. De Reutum-defensie hield zich meer bezig met hun man dan met de bal, en dat kwam ze duur te staan. Een kalme voorzet en een nog rustigere afronding betekenden de 1-0 voorsprong voor Stevo. Een tik op een slecht moment.

In de rust was er gelukkig ook goed nieuws: de traditionele gehaktbaltest in de kantine leverde een keurige 8 op. Met als bonusadvies: pindasaus is een aanrader, iets voor Reutum om in overweging te nemen.

Na rust kwamen Cas en Guus binnen de lijnen voor Wes en Stan. En de tweede helft begon direct goed. Doorjagen van Gijs leidde tot een diepe bal op Rens, die beheerst afrondde: 1-1.

Even later hield Emiel Reutum op de been in een 1-op-1-situatie, nadat Dylan de laatste lijn niet hield – zelfs vlagger Rob, bekend om zijn vlijmscherpe inschattingen, kon hier niks aan doen.

Na een uur werd Tom gebracht voor Mick. Jan liet zich weer gelden met een goede loopactie, maar zijn schot ging recht op de keeper af. Uit de daaropvolgende corner van Jan kreeg Jeffrey een uitgelezen kans om zijn eerder afgesproken weddenschap te verzilveren, maar zijn kopbal ging over.

Toch kwam Reutum opnieuw op achterstand. De snelle rechtsbuiten van Stevo ontsnapte aan de aandacht van de verdediging en bleef koel: 2-1.

Reutum bleef jagen. Tom kreeg een goede kans, schoof de bal langs de keeper maar helaas ook langs de paal. Even later nog een kopkans uit een kluts, maar de aansluitingstreffer bleef uit.

Na afloop was iedereen het snel eens over de conclusie over de wedstrijd: in de eerste helft hebben we het weggegeven. De tweede helft bood genoeg perspectief, maar het rendement bleef achter. Met twee weken rust voor de boeg kan Reutum zich nu gaan richten op het slotstuk van de competitie. Over twee weken wacht MVV’29 3 – tijd voor revanche, én hopelijk weer met nieuwe schoenen, meer doelpunten en een goede gehaktbal (met pindasaus).